De Dag dat Alles Anders Voelde

Op een zondagmiddag voelde Iris zich ineens vreemd. Het was niet haar gewone vermoeidheid; haar hoofd tolde en haar handen trilden. Ze besloot om rustig te gaan zitten en haar ademhaling te tellen, iets wat ze ooit had geleerd tijdens een cursus mindfulness.

Terwijl ze daar zat, dacht ze terug aan haar werkweek vol vergaderingen, schermen en te weinig pauzes. Ze wist dat ze altijd sterk was, maar soms vergat ze hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te zorgen.

In plaats van haar symptomen te negeren, besloot Iris een dagboek bij te houden van hoe ze zich voelde. Ze noteerde haar eetgewoontes, de hoeveelheid slaap, en haar stemmingen. Het gaf haar een ander perspectief, vooral toen ze zag dat stress en slechte voeding het meeste invloed hadden.

Iris probeerde die dag gezonde keuzes te maken: ze ging naar buiten voor een korte wandeling, dronk water in plaats van koffie, en kookte een simpele, voedzame maaltijd. Ze merkte dat dit langzaam haar energie terug bracht, al was het maar beetje voor beetje.

Er kwam geen plotselinge genezing, maar Iris voelde zich al beter door de kleine veranderingen en vooral door haar bewustzijn. Het maakte haar geduldiger met zichzelf en minder kritisch.

Tegelijkertijd voelde ze een lichte onzekerheid. Wat als het toch iets ernstigers was? Zou het binnenkort weer gebeuren? Die twijfels liet ze bestaan zonder er direct iets aan te doen, gewoon omdat ze niet alles wilde beheersen.

Aan het einde van de dag stond ze voor de spiegel. Ze zag geen overwinnaar, maar wel iemand die onderweg was naar beter, met vallen en opstaan. En dat was voor nu genoeg.

Ze besloot geen grote plannen te maken, maar te blijven luisteren naar haar lichaam en geest. Misschien was dat wel de mooiste les die ze op deze bijzondere dag had geleerd.