Eski Mektuplar ve Yeni Duygular

Sabahın ilk ışıkları, Zeynep'in elinde eski bir mektup kutusunu aydınlatıyordu. Bu kutuyu, büyükannesinin evinde bulmuştu.

Kutunun içinde çok sayıda mektup vardı. Zeynep, bir tanesini dikkatle açtı ve okumaya başladı. Mektup, uzun yıllar önce yazılmıştı ve hangi iki kişi arasında olduğunu bilmiyordu.

Okudukça kalbi hızlandı çünkü mektupta sevgi dolu sözler vardı. Mektup yazan kişi, sevdiği kişiye şehir dışına taşındığını ve onu çok özlediğini anlatıyordu. Zeynep, bu duyguları anlayabiliyordu.

Birden, mektubun adresi dikkatini çekti. Ailenin yakın geçmişinden bir yerdi. Meraklandı ve oraya gitmeye karar verdi. Belki bu mektubun sahibi hâlâ orada yaşıyordu.

Gittiğinde eski bir ev gördü. Kapıda yaşlı bir adam vardı. Zeynep mektup hakkında konuştu. Adam konuşurken gülümsedi ve geçmişi hatırladı. Mektubu yazan kişi onun gençlik arkadaşı ve aşkıymış.

Bu an, Zeynep için aşkın zamana ve mesafeye bağlı olmadığını gösterdi. O gün, eski mektupların içinde yeni bir hikaye yaşamıştı. Mektuplar belki bitmişti ama duygular hâlâ yaşıyordu.

Zeynep eve dönerken düşünüyordu: "Gerçek sevgi bazen kelimelerle ve anılarla yaşar." Bu hikaye onun kalbini de değiştirmişti.