📖 You are reading the free text version. Get our mobile app for 🎧 audio narration, 💬 speaking practice, 🔄 instant translations, and 💾 vocabulary saving to enhance your learning experience.
เมื่อตอนบ่ายของวันหนึ่งที่ฝนเริ่มโปรยปรายอย่างช้าๆ ปุณณภาเดินไปที่ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งในมุมถนนที่ไม่คุ้นเคย
ในร้าน มีเสียงเพลงเบาๆ คลออยู่และกลิ่นกาแฟคั่วบดสดใหม่ลอยมาแตะจมูก พนักงานหญิงคนหนึ่งรอรับออเดอร์ ปุณณภามองออกไปนอกหน้าต่างและคิดถึงอดีตที่เริ่มเลือนหายไป
เธอไม่ได้พบเพื่อนเก่ามาหลายปีแล้วและความทรงจำเหล่านั้นเหมือนถูกฝนชะล้างจนจางลง แต่บางช่วงเวลายังคงทำให้หัวใจสั่นไหว
ระหว่างรอเครื่องดื่ม ปุณณภาพบข้อความแจ้งเตือนบนโทรศัพท์จากหมายเลขแปลกหน้า ถ้อยคำสั้นๆ แต่กลับกระตุ้นความสงสัยในใจ
“ยังจำวันที่เรานั่งคุยใต้ฝนได้ไหม?”
ข้อความนี้ทำให้ปุณณภาหยุดนิ่ง คิดย้อนกลับไปในความทรงจำที่ไม่ชัดเจนและไม่มั่นใจว่าจะต้องตอบอย่างไร
สุดท้าย เธอเลือกเพียงปิดโทรศัพท์และมองออกไปยังสายฝนที่ยังคงตกไม่หยุด ความทรงจำอาจจะไม่ชัดเจน แต่ความสุขและความเจ็บปวดนั้นยังคงอยู่ในใจของเธออย่างไม่อาจลืมเลือน
เธอไม่ได้แก้ไขหรือค้นหาความจริงใดๆ ในวันนี้ แค่ยอมรับความรู้สึกและปล่อยให้วันฝนพรำนำพาความสงบมาสู่ใจแทน
This story contains important vocabulary that you could be learning! Our mobile app provides audio, speaking practice, instant translations, vocabulary saving, and progress tracking.