คืนวันเฉลิมฉลองที่ไม่เหมือนใคร

แสงไฟหลากสีส่องสว่างทั่วสวนสาธารณะใจกลางเมืองใหญ่ เริ่มมีเสียงดนตรีจากลำโพงเล็กๆ ซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะไม้เก่าๆ ที่เราเลือกนั่งกัน

กัญญารู้สึกตื่นเต้นกับงานเลี้ยงปีใหม่ที่จัดขึ้นแบบเรียบง่ายนี้ แต่ไม่เหมือนเช่นทุกปี ไม่มีเสียงประทัด ไม่มีการเต้นรำประจำถิ่น มีเพียงกลุ่มคนมารวมตัวกันเพื่อแบ่งปันเรื่องราวและอาหารที่ทำเอง

ตอนที่ทุกคนเริ่มพูดถึงความทรงจำในอดีตและความหวังในอนาคต กัญญากลับนึกถึงความสุขที่เกิดจากความสงบ ความเป็นกันเอง และเวลาที่เราให้กันและกัน

แม้งานนี้จะไม่มีแสงสีเสียงตระการตา แต่กลับอบอุ่นและเต็มไปด้วยความหมาย กัญญาเริ่มเข้าใจว่าบางครั้งการฉลองก็คือการได้อยู่กับคนที่เรารักในบรรยากาศที่เรียบง่าย

คืนนั้นจบลงด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่ยากจะลืม มันไม่ได้เป็นแค่การฉลองธรรมดา แต่มันคือการหยุดพักจากความวุ่นวาย และเติมเต็มหัวใจด้วยความสงบในช่วงเวลาสั้นๆ