Το Αόρατο Ταξίδι του Άρη

Δεν ήταν ένα συνηθισμένο ταξίδι – ο Άρης δεν έφευγε από τον τόπο του ούτε άλλαζε γνώμη, αλλά ταξίδευε χωρίς να κινείται.

Μια μέρα, μέσα σε ένα παλιό βιβλιοπωλείο, βρήκε έναν χάρτη που δεν είχε καμία ονομασία ή πρόσωπο. Ήταν απλώς μια σειρά από σκιές και αχνοφωτιές πάνω σε ένα ξεθωριασμένο χαρτί.

Ο Άρης αποφάσισε να ακολουθήσει αυτόν τον χάρτη μέσα στο μυαλό του, φανταζόμενος πως ο κόσμος μπορεί να ήταν διαφορετικός αν τον έβλεπε μέσα από τα μάτια αυτού του αόρατου ταξιδιού.

Καθώς διάβαζε και φανταζόταν, ένιωθε πως περπατούσε σε δρόμους που δεν υπήρχαν, μύριζε αρώματα που δεν είχε ξαναγνωρίσει, και άκουγε ήχους που δεν είχαν ήχο.

Το αποκορύφωμα ήταν μια στιγμή πλήρους σιγής όπου όλα τα χρώματα και οι μορφές εξαφανίστηκαν, και ο Άρης συνειδητοποίησε πως το αόρατο ταξίδι ήταν περισσότερο μια εσωτερική εμπειρία από ό,τι ένα εξωτερικό γεγονός.

Δεν υπήρχε ανάγκη για βαλίτσες ή εισιτήρια, ούτε για χάρτες που κολλούσαν με τους πραγματικούς τόπους.

Αντίθετα, το ταξίδι αυτό τον δίδαξε πως μερικές φορές η πιο μεγάλη περιπέτεια είναι να αφήσεις χώρο στη φαντασία και το μυαλό σου να σε μεταφέρουν πέρα από τα όρια του πραγματικού.

Ο Άρης δεν επέστρεψε από ένα μέρος, γιατί ποτέ δεν έφυγε ουσιαστικά.

Η ιστορία του είναι ένα ήρεμο μυαλό που ταξιδεύει πέρα από τα σύνορα, χωρίς να αγχώνεται για τον προορισμό ή την επιστροφή.

Ίσως το πιο παράξενο και αληθινό ταξίδι είναι αυτό που δεν βλέπουμε με τα μάτια αλλά νιώθουμε μέσα μας.